لیست دفترهای شعر احمدرضا احمدی [زندگینامه]

طرحِ لبخندِ تو در چشمم نشست و دل سرود:
آرزویم جز همین لبخندِ زیبایت نبود
می‌شود از عم

در پیچِ گیسو دلبری کن گوشواره
تا مرمرین جغرافیِ نیلو نگاره
بر اطلسِ مویِ سیاهِ سرزم

هر چه تاب موج موهای تو فوق العاده است
شعرهایم پیش چشمان تو صاف و ساده است
تا نگاهم م

فسرده ماه امشب زچشم انتظاری ما
مگر نشان طوفان گرفته از بیقراری ما
وفا ز خار بیاموز کنون

من از درد می گویم
از تقدیر
گیر است راه گلوهامان
یا که دیفن ندارد تاثیر
نمی دانم

بغض راه گلویم را درآورد
تنهایی نفس گیرم کرد
تو نزدیک بی رغبت بودی
دیگری فدا کار عاش

هو الخبیر

آنان که عتاب و خطاب را خطابه کردند
چون عصیانگری شِکوِه و گلایه کردند
نا

شبی از شبهای شهریور، به تاکستان اربابم زدم
ماه می تابید آن هنگام، در آن هنگامه ی روشن

بی‌شک
اضافه‌ها به خودشان بازمی‌گردند
چون استفراغ نور صبحگاه
و سوزش تخمیر
در قلب بی‌عش

خدای مادرم ایران کجایی
(بماندم بی سر و سامان کجایی)
خدای پادشاه پادشاهان
اهورا؛ زاده

در سوگ
عطر وحشی از دست رفته اقاقیا
وگل هایی که بزودی
لبخند غروب
و ‌طلوع خورشید را

نه فرعون و نه دار و دسته او
قسر از دار این دنیا نرفتند
زر و زور و زرنگیشان شرر شد
ذلیل

به مناسبت تولد امام رضا(ع)،شعری تقدیم می گردد:
رضا
علی آمد،علی آمد
امام منجلی

کشیدن پرده ی مترواش شده از شهوت
داستان یک دوست داشتن بی انتها
هُرمِ نزدیکی به عریانی بدن

نه خیالت که مرا هیچ کسی یار نبود
دل من، غیر تو با هیچ کسش کار نبود
بسته به چشم تو بود

عالم زداغ سید ابراهیم غرق ماتم است
پشت فلک زماتم شکسته و این بار غم است
گفتم به عقل ا

1. تیج کۊ سر جی بیه جیر
2. گاچ را ٚأفتؤی شناختن خأی
3. دیلی تاب بیاره ناز تأ بیأی
4.

حرام نخوردیم
حرامزاده نشدیم
ولی عادتشان بود حرامزادگی
در صلح با همه چیز
لبخند با همه ک

رنگ هایم حال شان خوب نیست
فشارشان کم سو ست
بوسه کمر به شکم داده اند
آن مرغ پرکنده از پی

تکیه گاه و بازوی مردانه میخواهند زنان و دختران