تنهایی

 همش به خودم میگم قسمتم تنهایی ... تنهایی زندگی کردن ... تنهایی سفر کردن ... تنها موندن ... 

چند وقت پیش به دوستم گفتم  

- نمی خوام ... نمیشه ... دلم راضی نمیشه ... اینا اونایی نیستند که من می خوام !!!  

 - چون نمی خوای ... چون همش مقایسه می کنی ... 

- نه !! نه !! اشتباه می کنی من دیگه اونو نمی خوام ... ولی هیچ کدوم از اینا دلمو راضی نمی کنن ... 

. 

. 

. 

گذشت اون زمان ها که دلم واسش پر می کشید ! نمی گم دلم واسش تنگ نمیشه ... اون عشق با اون حرارت ! خب زمان می بره فراموش بشه ! ولی نمیذارم توی زندگیم تاثیر بذاره !! 

3-4 روز ه حس می کنم به یه جایی رسیدم که انگار نقطه ی امید کور شده !!! احساس خلا می کنم ... یه جورایی امیدم رو از دست دادم ... فکر نمی کنم فردا روشن باشه !  

شاید این حس به خاطر اتفاقای این چند روز ه س ... یک دفعه از شور زندگی خالی ام کرد !!! این اتفاقا برام مثه طوفانی بود که باقیمانده ی امیدم رو ازم گرفت !!! 

شاید واقعا قسمت من تنهایی ...